ما تو خونه مون یه معضلی داریم به اسم اسامی مشترک.ما برادرا اسمامون سیدمحمد ،سیدعلی و سیدمهدی هست.پسرای سیدمحمد اسمشون سیدعلی، سیدمهدی و سید حسین و پسرای سید علی، سیدمحمد و سیدرضا و پسر خواهرم هم سیدعلی.لابد میپرسین کلمه‌ی سید» که بر پیچیدگیِ قضیه اضافه میکنه رو چرا هر بار نوشتم؟درسته!نگی راحت تره.اما بچه‌ها در جوابت خواهند گفت که اسممون مهدی نیست،سیدمهدی درسته! حتی اونی که یکی دو سالشه با اخم و زبانهای اشاره ای که فقط آدم فضایی‌ها میفهمن به مخاطب گوشزد خواهد کرد که تو شناسنامه‌اش نوشته سیدمهدی و باید درست ادا بشه. اتفاقا خونواده ی خیلی راحتی هم هستیم و از این مدل خشک بازیای متعصبانه نداریم.تا اینجا مشکل رو تشریح کردم که بگم قرار بود جایی توضیح بدم که فلان اتفاق تو خونه مون بخاطر سیدعلی نیفتاد.مادر بزرگم نشسته بود روبروم و میگفت فلان کار رو چرا نکردید؟ من در جوابش گفتم حال سید علی خوب نبود. مادربزرگ شروع کرد به پرسیدن:
-داداشت؟
-نه!
-سیدعلیِ سیدمحمد؟
-نه بابا
سیدعلیِ عصمت؟
- آره! حالش بد بود .
گذشته از این، حتی وقتی وسط بازی کردن باهاشون،صدا میزنم سیدعلی، هم داداشم برمیگرده هم دوتا سیدعلی کوچیک.برای سیدمحمد و سیدمهدی هم همین فرمول اجرا میشه.
سال چهارم دبستان که بودم تو مسابقات بنیه علمی خراسان بزرگ دوم شده بودم.اسمم رو که خوندن و رفتم بالای جایگاه که جایزه ام رو بگیرم، به میونه ی پله ها نرسیده دیدم یکی دیگه جایزه رو گرفت و تشویقش کردن و رفت پایین.لحظاتی هنگ کردم و بلع قضیه هم برام مقدور نبود، چه رسد به هضمش.رفتم بالا به مجری گفتم سیدمهدی رضوی منم.دوم شدم.خلاصه اون سیدمهدی رو صدا کردن و اومد بالا(گویا سوم شده بود). تو گیر و دار شوخی و خنده‌ی مجری و اهداکننده‌های جایزه، لوح و جایزه‌ها رو گرفتیم و اومدیم پایین.نگاه کردم دیدم بازم اشتباه شده و لوح نفر سوم تو دستمه.در نهایت لازم به ذکره که نگران نباشید!» جایزه‌ی نفر اول تا شونصدم، یه سرویس چای خوری چینی بعلاوه یه واکمن بود.از این جهت ضرری بهم وارد نشد.
درباره این سایت